Just Cause 4 review
Let op: deze review kan spoilers bevatten! Klik hier om naar de preview te gaan.
Tussen mijn persoonlijke gamecollectie kom je niet snel de thema’s van revolutie, oorlog en dictatuur tegen. Alle thema’s die wel in Just Cause 4 voorkomen. Ik trok de stoute schoenen aan en ging toch eens goed zitten voor deze game, want voor alles is een eerste keer. Just Cause 4 heeft mij aangenaam verrast, met name door de enorme vrijheid, de chaotische weersomstandigheden en het gevoel eens een echte Sandbox-game te spelen. Alle elementen om je creatieve geest de vrije loop te laten zijn aanwezig in deze game.
Even kort het verhaal: Rico Rodriguez is aangewezen om roet in het eten te gooien van de snode plannen van Oscar Espinosa, die een dictatuur uitoefent op het eiland Sílos. Ik voelde me tijdens de eerste scène direct in het verhaal gezogen, waar een niet-geïnteresseerde Oscar Espinosa een briefing krijgt van Gabriela Morales, Commander van de Black Hand. Morales deelt tijdens deze breefing het nieuws dat Rico op het eiland is. Daar is Espinoza niet blij mee en drukt Morales op het hart dat er snel iets aan gedaan moet worden. Daarna begint voor mij de fun. Met een niet al te doordacht plan van Rico, gaan we het eiland stukje bij beetje terugwinnen.
Explosies, explosies en nog meer explosies
Eén ding waar je niet onderuit komt, zijn de oneindig veel mogelijkheden om gebouwen en voertuigen tot ontploffing te brengen. Ik moet zeggen dat de explosies er indrukwekkend uitzien en het geeft een gevoel van power om zo makkelijk je targets uit de weg te ruimen. Rico heeft alle tools en wapens tot zijn beschikking die letterlijk uit de lucht komen vallen via supply drop. Heb je een tank nodig? Hier heb je er een. Of wil je liever een nieuw wapen? Alsjeblieft. Je krijgt niet meteen alle tools, wapens en voertuigen. Elke beschikbare piloot heeft een korte cooldown en de items moet je stuk voor stuk vrijspelen. Het mag natuurlijk niet té makkelijk worden.
Het idee om de steun te krijgen van provincies door missies te voltooien, is een positieve ontwikkeling ten opzichte van Just Cause 3. Echter, de missies zijn redelijk copy/paste en ik mis hierdoor de dynamiek in de questlines. Na een tijdje begon dit dan ook eentonig te worden.
In de game zijn er extreme weersomstandigheden, zoals een tornado of hevige onweersbui, gecreëerd door een weather console. Je leert redelijk snel om deze in je voordeel te gebruiken, maar soms is de game een beetje glitchy waardoor een tornado een muur wordt waar je tegenaan botst. Dat is dan weer minder.
Mobiliteit en besturing
Persoonlijk ben ik fan van een open world concept: je bent vrij om alles te ontdekken, geniet van verschillende omgevingen en hoeft niet aan het handje te worden vastgehouden. Je creatieve geest krijgt daardoor vrij spel en je kunt gewoon lekker soldaatje spelen. Waar ik echt plezier aan beleefde, was over het eiland zweven met de wingsuit. De trouwe parachute zit er natuurlijk ook in, waardoor je in de lucht al flink mobiel bent. Met de tornado kun je redelijk veilig de hoogte in vliegen. Pas op dat je niet in het midden terechtkomt, je wordt er dan uitgegooid en bent even zonder je suit. Leuk detail: de regendruppels op je scherm als je te dichtbij de tornado komt. Ik probeerde de tornado te gebruiken om me vooruit te laten slingeren en meer vaart te krijgen, dit lukt echter niet altijd. De voertuigen om me op land voort te bewegen waren minder praktisch, maar dat zijn we gewend van de Just Cause-series ;). Ieders favoriet is denk ik wel de grapple gun en de vele mogelijkheden om deze toe te passen. Heerlijk om rond te slingeren à la Spiderman, voertuigen vast te hooken en naar elkaar toe te trekken zodat ze (hoe kan het ook anders) exploderen bij impact.
Het eindoordeel
Al met al is Just Cause 4 een speelwaardige game, waar ik veel lol aan heb beleefd. Wat ik een enorm sterk punt vind, is het Sandbox-concept. Veel ontwikkelaars proberen en falen hierin met hun spellen, maar dit is iets waar Avalance Studios echt hun best voor heeft gedaan met Just Cause 4. Als je een hand nodig hebt die je door het spel begeleidt, is deze game niks voor jou. Je bent op jezelf aangewezen, letterlijk als een soldaatje in een zandbak spelen en dingen opblazen. Nadelen aan de game zijn de glitches, zoals bij de tornado en af en toe mission markers die raar op de map staan. Het verhaal is leuk, maar niet revolutionair (pun intended). Aan de andere kant, een Sandbox-game ga je echt niet spelen voor het verhaal.
Wat is jouw mening over deze game? Wat werd je helemaal blij van en bij welke momenten gooide je je pc of console het liefst uit het raam? Laat het ons weten!